Video - 89 mm od Europy Minerva - 19-04-2011, 03:09 Temat postu: 89 mm od Europy
Brześć - granica między Polską a byłym Związkiem Radzieckim. Tu kończą się europejskie tory kolejowe, dalej biegną szersze. Aby przez to miejsce codziennie mogło przejechać kilkadziesiąt pociągów międzynarodowych, białoruscy robotnicy muszą każdego dnia wymienić kilka tysięcy kół pod wagonami. Z okien pociągów przyglądają się temu Francuzi, Niemcy, Holendrzy... Dwa światy?
"Zmęczeni, zmięci ludzie na stacji kolejowej w Brześciu, na granicy polsko-białoruskiej. Czekają. Głos z megafonu powoduje, że otrząsają się z odrętwienia. Do hali wjeżdża pociąg z Paryża do Moskwy. Białoruscy robotnicy przystępują do operacji wymiany zestawów kół, niezbędnej przy wjeździe z Europy na teren byłego Związku Radzieckiego. Z okien wyglądają ludzie o ładnych, pogodnych twarzach, przyglądają się temu z zainteresowaniem i zdziwieniem. Niektórzy robią zdjęcia. Słychać gwar różnych języków. Pasażerowie nawet nie muszą wysiadać z wagonów: dźwigi unoszą je do góry z całą zawartością. Wymiana przebiega sprawnie.W ruchach robotników widać rutynę. Jedna z pasażerek korzysta z okazji i wyprowadza psa na spacer. Kilkuletni chłopczyk także wysiada i rezolutnie wdaje się w rozmowę z którymś z robotników. Kiedyś nie było to możliwe - nikomu nie wolno było opuszczać wagonów. Pociąg odjeżdża. Robotnicy znów zapadają w odrętwienie. Odpoczywają. Jedzą. Czekają, aż głos z megafonu znów rzuci hasło do działania. Pociągi w Europie jeżdżą po torach o szerokości 1435 mm, pociągi w byłym ZSRR - 1524 mm. Różnica wynosi tytułowe 89 mm. Białoruscy robotnicy wymieniają codziennie kilka tysięcy kół. Marcel Łoziński w tym krótkim, doskonale sfilmowanym i zmontowanym czarno-białym dokumencie, bardzo subtelnie pokazuje, że milimetry te wyznaczają granicę dwóch światów. Film powstał we współpracy Studia Filmowego "Kalejdoskop" i Programu I TVP, dzięki pomocy Agencji Produkcji Filmowej, Fundacji im. Stefana Batorego, Fundacji Kultury i Telewizji La SEPT. Jego lapidarność, trafność obserwacji, która sprawia, że obrazy nie wymagają żadnego komentarza, doceniono na wielu festiwalach. Dokument otrzymał w 1993 roku: Nagrodę Główną i nagrodę FICC (Międzynarodowej Federacji Klubów Filmowych) na XXXIX Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Oberhausen, II nagrodę w kategorii filmów telewizyjnych na Bałtyckim Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Telewizyjnych na Bornholmie, Prix Jean d'Arcy, czyli nagrodę Francuskiej Telewizji na IV Festiwalu Filmów Dokumentalnych "Vue Sur Les Docs" w Marsylii, I nagrodę w kategorii filmu dokumentalnego na I Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Villa do Conde w Portugalii, Nagrodę Specjalną im. Juliusza Burskiego podczas XXIII Lubuskiego Lata Filmowego w Łagowie , "Złotego Gołębia" na XXXVI Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Animowanych w Lipsku, specjalne wyróżnienie w kategorii filmu dokumentalnego przyznane przez Europejską Akademię Filmową w Babelsbergu oraz Nagrodę Specjalną dla reżysera na Festiwalu Polskiej Twórczości Telewizyjnej."