[Arek]

Jesteśmy wzorem wydajności, jakości pracy i kultury technicznej, ale pod warunkiem że wyjedziemy za granicę. Dlaczego nie potrafimy dobrze pracować u siebie?

Praca jest ważna. Kto wie, czy nie najważniejsza. Wolter uważał na przykład, że tylko ona potrafi zwalczać jednocześnie trzy największe problemy ludzkości: skutecznie leczy z nudy, odgania pokusę występku i przeciwdziała ubóstwu. To dlatego pracę wychwalają wszyscy: lewica i prawica, starzy i młodzi, wierzący i ateiści. Tym bardziej więc boli, że u nas z pracą jest coś nie tak. I to permanentnie. Narzekają na nią i pracodawcy, i pracownicy. A władze najczęściej tylko bezradnie rozkładają ręce. Tylko nikt nie wyjaśnia, dlaczego właściwie Polska nie jest krajem dobrej roboty.

Czytaj dalej...

[Grad]

Dlatego, że z punktu widzenia każdej konkretnej firmy zawsze lepiej płacić mniej niż więcej. Jednak to, co korzystne i racjonalne z punktu widzenia jednej firmy, nie musi być korzystne dla ogółu – uważa Leon Podkaminer, polski ekonomista.
Jak to działa? Załóżmy, że firma Kowalskiego obcięła płace swoim pracownikom. Oczywiście miała do tego prawo. Można nawet założyć, że miało to uzasadnienie w spadającej liczbie zamówień czy kontraktów. Trzeba jednak pamiętać, że ta decyzja nie pozostanie bez skutków dla jej bezpośredniego otoczenia. Niższe zarobki zmuszą pracowników Kowalskiego do zredukowania wydatków konsumpcyjnych. Spada więc popyt, a to bardzo zła wiadomość dla innych firm działających w okolicy. Jeśli i one zareagują, obcinając swoje koszty, w końcu stratę poniesie również firma Kowalskiego. Bo zmniejszy się też popyt na jej produkty. Tak właśnie nakręca się spirala, z której gospodarce bardzo trudno się wydobyć. To tzw. bariera popytu, która może być poważną barierą rozwoju ekonomicznego. I tak jest w wypadku Polski.
Najpierw uderza w samych pracowników, ale w końcu (poprzez zmniejszony popyt) również w pracodawców. I koło się zamyka.